Jasełka Bożonarodzeniowe, to szczególny czas Świąt Bożego Narodzenia powoduje, że ta uroczystość ma zawsze szczególny charakter, jest inna niż pozostałe, dostarcza wielu wrażeń i wzruszeń. W tym roku szkolne jasełka przygotowali harcerze pod opieką pani Anny Czyżyckiej i pani Moniki Modlińskiej.
Sens tego święta polega na spotkaniu i zjednoczeniu się Boga z człowiekiem. Jezus powinien narodzić się w nas – jak pisał Adam Mickiewicz „Wierzysz, że Bóg zrodził się w Betlejemskim żłobie, lecz biada Ci, jeżeli nie zrodził się w tobie”. Dlatego też należy pamiętać by ten radosny czas nie był tylko zewnętrznym przeżyciem i poddaniem się chwilowemu nastrojowi i urokowi świąt. Chrystus ma się narodzić w każdym z nas.
Harcerze przedstawili współczesną polską rodzinę przygotowującą się do świąt Bożego Narodzenie. W klimacie nadchodzących świąt zadali ważne pytania: Co dla nas oznacza „pusty talerz”? Czy współcześni ludzie są gotowi, by przyjąć do swoich domów drugiego człowieka? Czy są gotowi, by otworzyć się na miłość? Czy w naszym domu jest miejsce zarezerwowane dla drugiego człowieka, w którym mieszka Chrystus? Słowa śpiewanych piosenek i słowa wypowiadane przez młodych aktorów w czasie spektaklu zawierały szereg treści zmuszających zebranych do zastanowienia. Jak każdego roku w Wigilię zasiądziemy przy wspólnym stole, by w gronie najbliższych zjeść Wieczerzę Wigilijną, połamać się opłatkiem, pośpiewać kolędy. W większości polskich domów na stole wigilijnym znajdzie się dodatkowe nakrycie.
W ten sposób wyrażamy pamięć o naszych bliskich, którzy odeszli lub nie mogą spędzić świąt w gronie rodzinnym. Jednak przede wszystkim to miejsce bywa przeznaczone dla niespodziewanego gościa. Czy to oznacza, że każdego przyjmiemy do stołu? Sąsiada, żebraka, czy wędrowca? Każde Boże Narodzenie przypomina nam, że rodzi się Bóg, który jest Miłością, a puste miejsca przy stole mogą wypełnić osoby samotne, potrzebujące naszej pomocy, naszego wsparcia, naszej miłości. Nie zamykajmy się na drugiego człowieka!
„A nadzieja znów wstąpi w nas, nieobecnych pojawią się cienie. Uwierzymy kolejny raz, w jeszcze jedno Boże Narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, bo zabrakło znów czyjegoś głosu. Przyjdź tu do nas i z nami trwaj, wbrew tak zwanej ironii losu. Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat. Żeby zająć wśród nas, puste miejsce przy stole. Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas, i zapomnieć, że są puste miejsca przy stole”.
Wszystkim, którzy czytają sprawozdanie z jasełek w naszej szkole życzymy wytrwałości w dążeniu do celu, codziennego uśmiechu, życzliwości, otwartości na drugich ludzi powodujących przemianę w innych i w nas samych.
